Zomergasten 4 - Halina Reijn

Deze blog is ook gepost op de nieuwsgroep nl.kunst.film. De discussie kun je hier via Google volgen.

Vanavond de vierde Zomergasten. Tegenover Joris Luyendijk zit de actrice en tegenwoordig ook schrijfster, Halina Reijn.

Ik kan me de ophef over een nieuwe, jonge, aanstormende actrice nog herinneren. Dat moet in 1998 zijn geweest toen ze de hoofdrol speelde in Lulu van Toneelgroep Amsterdam. Halina Reijn is een aantrekkelijke, aparte vrouw die naast haar natuurlijke uitstraling, goed kan acteren. Ik heb haar nooit op het toneel gezien, maar wel in diverse films, waaronder een hoofdrol in Grimm van Alex van Warmerdam. Maar Halina Reijn is vooralsnog niet de superster geworden. Ik wijt dat vooral aan het gebrek aan goede en grote vrouwenrollen in de Nederlandse film. Maar Halina Reijn is inmiddels ook een media-persoonlijkheid. Eind vorig jaar kwam ze in het nieuws door haar debuut als schrijfster (en vriendin van Connie Palmen) met Prinsesje Nooitgenoeg. Deze en volgende week is ze nog te zien in De Getemde Feeks bij Toneelgroep Amsterdam.

Twee generatiegenoten zitten tegenover elkaar, Joris en Halina.

Het viel me tegen en ik voel me een beetje sufgepikt door het opgewekte gekakel van Halina. Ze sprak zorgvuldig, maar wel in sneltreinvaart. De meeste fragmenten deden me weinig en ook haar toelichtingen konden mij maar matig boeien. Ze is van de verwende generatie die wel overal van houdt, van Temptation Island tot Elfriede Jelinek. Ik kon weinig lijn in haar verhalen ontdekken, behalve dat ze een jonge, vitale vrouw is. Haar generatie is verwend door de welvaart en de zovele mogelijkheden en keuzes die het leven biedt. Maar ook dat creëert problemen als je een gewoon hardwerkend leven moet leiden. Maar haar generatie mag die luxeproblemen hebben, Halina heeft die kennelijk niet. Net zomin als Joris. Het zijn twee extra verwende mensen die het op jonge leeftijd gemaakt hebben. Volgens mij niet veel nieuws onder de zon en zegt de avond meer over jonge, getalenteerde mensen in het algemeen, dan dat er een beeld van een nieuwe generatie wordt neergezet.

Wat resteert is haar fascinatie voor allerlei vormen van reality-tv, het kijken naar andere mensen zonder daar eigen, biografische verhalen tegenover te zetten. Haar aandacht lag mij te veel bij de schijnwereld van theater, film, tv en media in het algemeen. Het is kennelijk een dominante invloed en mogelijk een moderne vervanger van het aloude roddelen en drang naar voyeren.

Ze zat er meisjesachtig en descent bij met haar pofmouwtjes. Ik had er veel van verwacht, maar het stelde me teleur. Hopelijk hebben veel jongeren wel met plezier gekeken en zagen ze iets van hun eigen generatie terug. Vaak oppervlakkig, maar met een randje van eigentijds intellectualisme en met gevoel voor kunst, en vooral theater.

De keuzefilm is La Pianiste van Michael Haneke uit 2001. Het is gebaseerd op een boek van Elfriede Jelinek. Ik heb de film niet gezien en in het boek ben ik indertijd blijven steken. Toch wil ik nu kijken -of ik neem hem op- en dan vooral voor Isabelle Huppert. De film werd bekroond met twee hoofdprijzen in Cannes voor beste mannelijke en vrouwelijke hoofdrol.

DJ

Er is een website van Halina Reijn, maar die is buiten gebruik.
Een biografie vind je bij de Wiki en bij Toneelgroep Amsterdam met veel media-verwijzingen.

Wiki Halina Reijn

Toneelgroep Amsterdam - Halina Reijn

Columniste -en generatiegenoot- Aaf Brandt Corstius schreef vrijdag al bij voorbaat een negatieve blog op een weblog van de NRC: http://tinyurl.com/kftyz