Futjebal

Terwijl ik dit zit te tiepen luister ik naar Radio 1, naar de oefeninterland Ierland-Nederland. Enerzijds kan voetbal me in wezen helemaal geen 'bal' schelen, maar door mijn zoon van twaalf zit ik al jaren in het voetbal. Mees vindt voetballen prachtig. Hij speelt het graag -maar niet heel goed- met vriendjes op en buiten school, is een grote Ajax-fan en supporter van het Nederlands elftal. En daarom ben ik het ook.

Maar hij is nu op vakantie en dus kan hij niet bij mij komen kijken.

Samen met je zoon voetbal kijken is een vorm van mannengeluk. Het afgelopen WK was dan ook een voetbalfeest, tot de uitschakeling door Portugal. Bij die laatste wedstrijd zaten we op het puntje van de bank, cola erbij en in de rust zelf gebakken kippenvleugeltjes met sambasaus. En na afloop kon Mees zich maar niet voorstellen hoe het zou zijn als Nederland in een finale zou staan. Hij zou het geweldig vinden.

En het is ook die spanning die mijn interesse voor voetbal vasthoudt. Spanning bij een wedstrijd als het erom gaat, en de schoonheid van het spel. Ik heb een gruwelijke hekel aan shirtje trekken en vasthouden. Ik kan genieten van een mooie actie van Arjen Robben, maar sinds het WK is Robin Van Persie onze favoriet. Ook goed in de actie, maar aggressiever en gretiger. Ik ga al praten als een van de vele voetbalanalytici die op tv verschijnen. Ergens heb ik een hekel aan dat gekakel van Johan Derksen of Hugo Borst, maar ik kijk er toch graag naar. Omdat het eigenlijk nergens over gaat vind ik dat geklets bijzonder rustgevend. Het zijn allemaal mannenroddelaars, en daar hou ik wel van.

Mees is een echte voetballiefhebber en soms speelt hij ook op het Amstelveld, het leukste trapveldje midden in de stad. En onlangs heeft hij voor het eerst met oudere jongens meegedaan met een partijtje op het veldje in het Oosterpark. Het was een stap voor hem om mee te doen. Ik heb op een afstandje, nonchalant toegekeken -niet mee bemoeien- en zag hem voor het eerst scoren. Een oudere jongen uit zijn team kwam naar hem toe en gaf hem een high-five.

Amstelveld

Nog een bekend geluidsfragmentje uit het verleden. Hilarische uithalen van Jaques van Gelder bij een WK doelpunt van Dennnis Bergkamp. Ik heb het destijds live op de radio gehoord. Ik moet er nog steeds om lachen. Met dank aan Lolo.

=

Uitslag 0-4.
Twee maal Huntelaar.

Tweede helft op tv gekeken.